Odpowiednio wykonane pokrycie dachowe spełnia kilka zadań. Z jednej strony zapewnia należyty efekt estetyczny, co w pewnych sytuacjach jest bardzo istotne dla właścicieli danego obiektu (najczęściej pod tym kątem rozpatruje się domy jednorodzinne). Z drugiej jest bardzo ważnym elementem konstrukcyjnym, który wpływa na wytrzymałość dachu i jego szeroko rozumianą szczelność. Ogólnie przy wykonawstwie i samym projektowaniu dachów trzeba brać pod uwagę wiele kwestii, w tym te związane z własnościami izolacyjnymi wykorzystywanych materiałów. Gdy przychodzi do rozpoczęcia prac, sporą wagę mają też argumenty natury ekonomicznej.

Papa na zimno – jak się za to zabrać?

Są różne sposoby krycia dachów – do najtańszych i wciąż najpowszechniej stosowanych zalicza się krycie papą. Musi zatem pojawić się pytanie, jak kłaść papę, aby rezultat był jak najlepszy. Najlepiej będzie powierzyć to ekipie z odpowiednimi kwalifikacjami, ponieważ jedynie taka może zapewnić efekty, na które liczymy. Część inwestorów mających pewne rozeznanie techniczne decyduje się na samodzielne układanie papy na zimno, jednakże efekt nie zawsze jest zadowalający. Tak czy siak warto posiąść pewną elementarną wiedzę – chociażby po to, aby móc lepiej egzekwować oczekiwania od wykonawców.

Krycie dachu papą na zimno jest najpowszechniejszym sposobem z uwagi na relatywną łatwość techniczną oraz niższe koszty. Najważniejsze jest zapewnienie właściwego podłoża. Powinno być równe i sztywne. Najczęściej składa się ono z desek drewnianych łączonych tradycyjnie na wpust i pióro, ewentualnie w ruch idą płyty OSB bądź sklejka drewniana. Bywa również tak, że kładzenie papy ma charakter prowizoryczny. Gdy ma ona być jedynie tymczasowym rozwiązaniem, jako podłoże zda egzamin poszycie z desek ułożonych obok siebie – to jednak specyficzna sytuacja.

Jak położyć papę na dachu?

Z uwagi na niski koszt oraz stosunkowo łatwe operowanie materiałami, dość często praktykuje się układanie papy na dachu drewnianym. To sposób na rewitalizację domów wybudowanych dłuższy czas temu, których właściciele nie chcą inwestować w bardziej zaawansowane technologie. Choć realia mocno się zmieniły, popularność pap dachowych jest wciąż spora, co dość łatwo odnotować. Nie brak także doświadczonych ekip zajmujących się prowadzeniem tego rodzaju prac. Czy mogą robić to amatorzy? Wyłącznie pod kierunkiem osoby z doświadczeniem dekarskim (taki wariant to jeden ze sposobów na obniżenie kosztów).

Wracając do aspektu technicznego, układanie papy na zimno, ale też w wariancie termozgrzewalnym odbywa się na drodze położenia dwóch warstw pokrycia. Pierwsza warstwa to papa podkładowa kładziona lub przybijana do podłoża (w tym momencie przydatne będą gwoździe papowe, niedrogie i łatwo dostępne w ogólnej sprzedaży). Druga z warstw określana jest mianem nawierzchniowej – układa się ją tak jak pierwszą, ale przesuwając o mniej więcej połowę szerokości pasa. Zazwyczaj pokrycia z papy są układane na dachach o łagodnym spadzie (kąt nachylenia rzędu 15 stopni) oraz na stropodachach betonowych. Pasy papy należy układać rzędowo na tak zwany zakład – powinien on mieć około 10 centymetrów szerokości. Trzeba przy tym unikać tworzenia pęcherzy powietrza oraz załamań i nierówności.

Układanie papy termozgrzewalnej

Kolejne ważne pytanie brzmi: jak położyć papę termozgrzewalną, by efekt był możliwie najlepszy? Przede wszystkim jest to metoda ceniona i generalnie preferowana pod kątem założeń sztuki budowlanej. Usługi związane z jej kładzeniem są z reguły nieco droższe, jednak pokrycie wykonane w ten sposób jest solidniejsze. Podłoże powinno być przygotowane podobnie jak w przypadku układania na zimno. Papy termozgrzewalne podgrzewa się od spodu palnikiem i przykleja się złącza kolejnych pasów. Ponadto także stosuje się gwoździe papowe, najlepiej ocynkowane i z podkładkami.

Sprawdź gwoździe i podkładki papowe w naszej ofercie: